Spotkanie
z Prezydentem było nieplanowane. Siedemdziesiąt kilometrów ode mnie na
zachód w Masasi znajduje się Misja Salwatorianów, z których wielu jest
Polakami. Są tam także przedstawiciele innych nacji jak Amerykanie,
Irlandczycy, ale wśród obcokrajowców przewagę stanowią Polacy. Mimo
niezbyt dużej odległości i dobrej drogi widujemy się niezbyt często.
Większe święta stanowią zawsze dobrą okazję do odrobienia zaległości.
Tak też się stało podczas Bożego Narodzenia. W parę osób włączając w to
pracującego u nas parę miesięcy ortopedę Andreę, postanowiliśmy w
pierwszy dzień świąt odwiedzić zaprzyjaźnioną misję. Po ponad godzinnej
jeździe po niezłej asfaltowej drodze, co tu należy do rzadkości
ujrzeliśmy po prawej stronie drogi wypiętrzające się wielkie, owalnego
kształtu skały, przypominające kształtem słynną "głowę cukru" z Rio de
Janeiro. To znak, że Masasi już blisko. Wkrótce potem wjechaliśmy do
niezbyt urokliwego miasteczka, trochę przypominającego zabudową
zaniedbane miasteczka z westernów. Jedyną wizualną atrakcją były
wspomniane u podnóża zielone a w górnej części skaliste strome wzgórza.
Dwa skręty w prawo i wspinamy sie po drodze wiodącej do misji.
Przejeżdżamy bramę i na podwórku widzimy nieco więcej niż zwykle
samochodów. Pytam Tanzańczyka, który pojawił się na dźwięk naszego
samochodu skąd tyle pojazdów. Z przejętą twarzą poinformował nas, że to
właśnie Prezydent Mkapa odwiedza misję i jest w tym czasie lunch. Nie
chcąc być natrętem powiedziałem moim współtowarzyszom podróży, że w tej
sytuacji wracamy. Poprosiłem tanzańskiego dozorcę, aby powiadomił
znajomych misjonarzy, że przyjechaliśmy, ale w takiej sytuacji nie
chcemy przeszkadzać. Moi współtowarzysze nie podzielali mojego poglądu a
wkrótce wrócił dozorca z prośbą abyśmy nie odjeżdżali, poczekali tylko
na koniec posiłku a potem wzięli udział w poobiednim drinku. Tak też się
stało. Okazało się, że misjonarze byli już nieźle zmęczeni
grzecznościowymi rozmowami z szanownym gościem i przyjęli nasz przyjazd,
jako zbawienie. Prezydent Mkapa okazał sie mimo niepozornego wyglądu
sympatycznym i bezpośrednim rozmówcą. Opowiedział, co mnie zdziwiło, że
zwiedził Polskę jeszcze zanim został prezentem, od Bałtyku do Tatr. Zna
i pamięta nie tylko nazwy wielu polskich miast, ale także smak polskiego
piwa Żywiec, którego nazwę poprawnie potrafi wymówić. Prezydent
pochodzi z wioski położonej nieopodal Masasi. Tu mieszka jego rodzina i
tu, co roku spędza Święta Bożego Narodzenia. Do corocznej tradycji
należą też w tym czasie odwiedziny u zaprzyjaźnionych Salwatorianów.
Na zakończenie zrobiliśmy sobie z
prezydentem, jego żoną, biskupem, siostrami i misjonarzami oraz innymi
gośćmi pamiątkowe zdjęcie.